Praca prezentuje model diamentu przewagi konkurencyjnej Michaela E. Portera w kontekście nowego paradygmatu rozwoju regionalnego, jakim jest gospodarka oparta na wiedzy. Model Portera jest koncepcją na tyle elastyczną, że można zaadaptować go do zmieniających się warunków gospodarczych oraz idących za nimi zmian w teoriach rozwoju regionalnego. Uwzględniając w modelu czynniki takie jak innowacje czy korzyści aglomeracji związane z kumulacją i transferem wiedzy, zarówno formalnej jak i nieformalnej, oraz polityka publiczna ukierunkowana na kreowanie dynamicznej zdolności adaptacyjnej, można nadać mu charakter narzędzia niezwykle aktualnego. Celem pracy jest udowodnienie, iż dzięki takiej adaptacji model staje się przydatny w analizie potencjalnej przewagi konkurencyjnej regionu w kontekście paradygmatu gospodarki opartej na wiedzy.