Niniejsza praca ma na celu rozważenie możliwości metodycznych związanych z opracowaniem i wdrożeniem strategii rozwoju biogospodarki w regionie. Podstawą do dyskusji jest krytyczny przegląd literatury przedmiotowej. W dzisiejszych czasach społeczność międzynarodowa mocno skupia swoją uwagę na zrównoważonym rozwoju przestrzennego. Naszym zdaniem jednym ze skutecznych czynników zrównoważonego rozwoju przestrzennego jest biogospodarka. Misją biogospodarki jako skutecznego uwarunkowania dla zrównoważonego rozwoju jest proces przetrwania i reprodukcji puli genowej populacji, aktywacji roli każdego człowieka w społeczeństwie, zapewniając mu poszanowanie jego praw i wolności, ochrona środowiska, tworzenie warunków dla odbudowa biosfery i jej lokalnych ekosystemów, zorientowanie na redukcję oddziaływania człowieka na środowisko oraz harmonizacja rozwoju człowieka w przyrodzie. Podkreślamy, że metodologia systemu i planowanie sieci, które istnieją u podstaw teorii zarządzania projektami, muszą być wykorzystane do opracowania i wdrożenia strategii rozwoju biogospodarki w regionie. A zatem, pojęcie zarządzania projektem wpasowuje się całkowicie w złożoność i dynamiczność procesów rozwojowych biogospodarki w regionie. Metodologia wskazuje na potrzebę działań podmiotów gospodarczych na rzecz konkretyzacji przestrzennej i wdrażania strategii zrównoważonego rozwoju społeczno-gospodarczego a także ekologicznego bezpieczeństwa regionu. Naszym zdaniem, konieczne jest konsekwentne i celowe wdrażanie innowacji w zakresie biogospodarki. Zwracamy uwagę na innowacje bezpieczeństwa ekologicznego.