Od początku tworzenia społeczności (rodów, szczepów, plemion) ludzie poszukiwali sposobów układania wzajemnych relacji tak, aby służyły one bezpieczeństwu, wygodzie, rozwojowi, aby móc odróżniać to co dobre, od tego co złe, na poziomie codziennego życia. W zmaganiach z naturą szukali wsparcia w wierze. Intelektualną elitą stali się kapłani, a wskazania jak postępować stały się treścią religii. Na wyższym poziomie integracji uwypukliła się rola władców, a wskazań szukano w prawie stanowionym przez nich – przy określonym współudziale ważniejszych poddanych (hierarchów). W tle tego procesu trwały starania mędrców-filozofów oraz teologów aby wykreować i poukładać system wyznawanych wartości w określonych dziedzinach i okolicznościach życia. W artykule zwrócono uwagę na etykę w sferze ochrony zdrowia i w warunkach pandemii.