Współpraca przedsiębiorstw może przybierać różne formy na przykład konsorcjum, aliansów strategicznych czy holdingu, które to pojęcia nie zostały do tej pory zdefiniowane przez polskiego ustawodawcę. Istnieją jedynie definicje prezentowane przez licznych autorów w literaturze prawniczej i ekonomicznej. Brak jednolitych definicji ustawowych skutkuje więc tym, że pojęcia dotyczące współpracy pomiędzy przedsiębiorcami pozostają pojęciami z pogranicza prawa i ekonomii. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie podstawowych problemów związanych z zagadnieniami konsorcjum, aliansów strategicznych i holdingu. Ze względu na szeroką problematykę dotyczącą tych zagadnień, autorka opracowania wybrała tylko niektóre aspekty charakterystyczne dla tych trzech instytucji. Konsorcjum, alianse strategiczne oraz holding nie są terminami ustawowymi, są to pojęcia wytworzone przez praktykę, doktrynę i orzecznictwo, nie posiadające jednolitej definicji. W przypadku konsorcjum autorka artykułu zwróciła uwagę na często występujące w literaturze relacje pomiędzy tą instytucją a joint venture czy spółką cywilną. Alianse zostały omówione zasadniczo w oparciu o literaturę ekonomiczną, ze względu na brak objęcia ich regulacją prawną. W opracowaniu wskazano istotę holdingu przedstawiając główne motywy jego tworzenia oraz jego cechy charakterystyczne na podstawie zaprezentowanych definicji tej formy współpracy przedsiębiorców.