ARTYKUŁ ORYGINALNY
MARKETINGOWE STRATEGIE KSZTAŁTOWANIA SEKTORA WYSOKICH TECHNOLOGII W REGIONIE - ASPEKT TEORETYCZNY I PRAKTYCZNY
Więcej
Ukryj
1
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Warsaw School of Economics
Data publikacji: 11-07-2018
Economic and Regional Studies 2012;5(2):22-30
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Stymulowanie napływu kapitału zaawansowanego technologicznie oraz wspieranie przedsięwzięć opartych na wiedzy, to kluczowe obszary działalności ukierunkowanej na budowanie innowacyjnej gospodarki regionu. Wzbudzają one coraz większe zainteresowanie zarówno wśród osób zarządzających terytoriami, jak i naukowców zajmujących się problematyką ich rozwoju. Głównym celem badania, którego wyniki zostały zaprezentowane w niniejszym opracowaniu, jest rozpoznanie aktywności upodmiotowionych jednostek przestrzennych (krajowych i zagranicznych) na rynku inwestycji high-tech. Chodziło przede wszystkim o udzielenie odpowiedzi na pytanie: czy władze regionów wykorzystują strategiczne podejście marketingowe w procesie kształtowania sektora wysokich technologii? Przesłanką do podjęcia badania była luka w wiedzy na temat strategii marketingowych w odniesieniu do konkretnego rynku – tj. inwestycji zaawansowanych technologicznie. W warstwie teoretycznej opierało się ono na przeglądzie literatury naukowej, zaś w warstwie empirycznej na analizie dokumentów strategicznych oraz danych pozyskanych w ramach wywiadów z przedstawicielami władz jednostek terytorialnych i instytucji zaangażowanych w obsługę inwestora. W polskich realiach - jak pokazują wyniki badań – tylko nieliczne jednostki terytorialne podejmują próby kształtowania sektora high-tech zgodnie z regułami marketingu. Aktywność marketingowa władz rzadko podlega planowaniu strategicznemu, koncentruje się raczej na sferze operacyjnej i najczęściej polega na podejmowaniu działań bez wyraźnego ukierunkowania na potrzeby określonej grupy inwestorów. W efekcie przeprowadzonego badania zidentyfikowano i zdefiniowano marketingowe strategie kreowania sektora wysokich technologii w regionie oraz określono warunki ich skutecznego wdrażania. Przykłady regionów, na obszarze których powstały skupiska przedsiębiorstw wysokich technologii potwierdzają słuszność stwierdzenia, że dzięki profesjonalnemu podejściu do marketingu strategicznego, a zwłaszcza dzięki implementacji specjalnie opracowanych planów działania, władze – jako podmioty odpowiedzialne za zarządzanie jednostkami terytorialnymi – mogą wpływać na decyzje inwestorów w kwestii wyboru miejsca działalności i tym samym budować potencjał innowacyjny gospodarki.
REFERENCJE (19)
3.
Ernst & Young (2009), Beyond Borders. Global Biotechnology Report 2009.
4.
Florek M. (2006), Podstawy marketingu terytorialnego, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań, s. 64-65.
5.
Gajdzik B. (2002), Marketing w gminie - wybrane zagadnienia, Wyższa Szkoła Ekonomii i Administracji, Bytom, s. 36.
6.
Godlewska-Majkowska H., Żelazko B. (2006), Marketing terytorialny jako czynnik konkurencyjności przedsiębiorstw wysokiej technologii (na przykładzie medycznego sektora biotechnologicznego), Badanie statutowe Instytut Funkcjonowania Gospodarki Narodowej, Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie SGH, Warszawa.
7.
GUS (2011), Nauka i technika w Polsce w 2009 roku, s. 72-73.
8.
Jewtuchowicz A. (2005), Terytorium i współczesne dylematy jego rozwoju, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, s. 129-134.
9.
Komor A., Żelazko B. (2006), Marketing oparty na klastrach źródłem przewagi konkurencyjnej regionu, w: J. Karwowski (red.), Marketing a rozwój regionu. Katedra Marketingu Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin.
10.
Kotler Ph. (2004), Philip Kotler odpowiada na pytania na temat marketingu, Rebis, Poznań, s. 53.
11.
Kreikebaum H. (1997), Strategiczne planowanie w przedsiębiorstwie, PWN, Warszawa, s. 26.
12.
Lambin J.J. (2001), Strategiczne zarządzanie marketingowe, PWN, Warszawa, s.28.
13.
Obłój K. (2001), Strategia organizacji, PWE, Warszawa, s. 14.
14.
OECD (2006), Biotechnology Statistics – 2006. s. 7.
15.
Rawski M. (2006), Kilka uwag o trudnościach tworzenia strategii marketingu terytorialnego. W: J. Karwowski (red.), Strategie marketingowe podmiotów w regionie, Katedra Marketingu Uniwersytetu Szczecińskiego, s. 17.
17.
Schnurrenberger B. (2009), Erfolg durch Regionenmarketing, Materiały do wykładu w Fachhochschule Brandenburg, s. 16,
http://www.bs_consult.de [pobrano 24.03.2012]. Za: U. Manschwetus, (1995), Regionalmarketing: Möglichkaiten und Grenzen des Managementansatzes als Instrument der Regionalenentwicklung, Berlin, Free University Berlin.
18.
Żelazko B. (2010), Kształtowanie lokalizacji przedsiębiorstw wysokich technologii poprzez działalność marketingową gminy (na przykładzie medycznego sektora biotechnologicznego). Praca doktorska, Kolegium Nauk o Przedsiębiorstwie, Szkoła Główna Handlowa, Warszawa.
19.
Żelazko B. (2011), Zasoby pracy a rozwój przedsiębiorczości w sektorach wysokich technologii. W: I. Lichniak (red.), Determinanty rozwoju przedsiębiorczości w Polsce. Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej, Warszawa, s. 258.