ARTYKUŁ PRZEGLĄDOWY
MOŻLIWOŚCI WYKORZYSTANIA WIELOLETNICH ROŚLIN ENERGETYCZNYCH W REKULTYWACJI OBSZARÓW ZDEGRADOWANYCH
 
Więcej
Ukryj
1
Pope John Paul II State School of Higher Education in Biała Podlaska Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
 
 
Data publikacji: 05-07-2018
 
 
Autor do korespondencji
Katarzyna Radwańska   

dr inż. Katarzyna Radwańska, Pope John Paul II State School of Higher Education in Biała Podlaska, Faculty of Economic and Technical, Department of Technical Sciences, Sidorska 105, 21-500 Biała Podlaska, Poland; phone: +48 83 344 99 00
 
 
Bogumiła Zadrożniak
dr inż. Bogumiła Zadrożniak, Pope John Paul II State School of Higher Education in Biała Podlaska, Faculty of Economic and Technical, Department of Technical Sciences, Sidorska 105, 21-500 Biała Podlaska, Poland; phone: +48 83 344 99 00
 
 
Iwona Mystkowska
dr Iwona Mystkowska, Pope John Paul II State School of Higher Education in Biała Podlaska, Faculty of Economic and Technical, Department of Technical Sciences, Sidorska 105, 21-500 Biała Podlaska, Poland; phone: +48 83 344 99 00
 
 
Alicja Baranowska
dr inż. Alicja Baranowska, Pope John Paul II State School of Higher Education in Biała Podlaska, Faculty of Economic and Technical, Department of Technical Sciences, Sidorska 105, 21-500 Biała Podlaska, Poland; phone: +48 83 344 99 00
 
 
Economic and Regional Studies 2016;9(4):70-85
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Przedmiot i cel pracy: Praca ma charakter przeglądowy, jej celem jest przybliżenie podstawowych definicji związanych z degradacją i rekultywacją terenów o obniżonej wartości użytkowej, a także przedstawienie najważniejszych gatunków wieloletnich roślin energetycznych, możliwych do zastosowania w rekultywacji gleb zdegradowanych. Materiały i metody: Niniejsza praca powstała na podstawie zebranych informacji źródłowych dotyczących degradacji gleb, wieloletnich roślin energetycznych oraz ich wykorzystania w rekultywacji. Wyniki i wnioski: Przedstawiono charakterystykę polecanych do rekultywacji gleb zdegradowanych gatunków wieloletnich roślin energetycznych: wierzby, ślazowca pensylwańskiego, słonecznika bulwiastego, miskanta olbrzymiego, miskanta cukrowego, spartiny preriowej, róży wielokwiatowej, robinii akacjowej i klonu jesionolistnego. Na podstawie literatury fachowej dokonano analizy degradacji gleb w województwie lubelskim, i na tej podstawie wybrano rośliny, które najlepiej sprawdziłyby się w rekultywacji tego obszaru. W pracy uwzględniono również szacunkowe koszty założenia plantacji tych roślin.
 
REFERENCJE (47)
1.
Antonkiewicz J., Jasiewicz C., Losak T. (2006), Wykorzystanie ślazowca pensylwańskiego do ekstrakcji metali ciężkich z gleby. Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus, 1(05), s. 63-73.
 
2.
Baran S. (2000), Ocena stanu degradacji i rekultywacji gleb. Wydaw. AR, Lublin.
 
3.
Borkowska H. (2006), Paliwa i energia XXI wieku szansą rozwoju wsi i miast. Wyższa Szkoła Informatyki Stosowanej i Zarządzania, Warszawa.
 
4.
Borkowska H., Jachowska I., Piotrowski J., Styk B. (2001), Suitability of cultivation of some perennial plant species on sewage sludge. Polish Journal of Environmental Studies, t. 10, nr 5, s. 379–381.
 
5.
Borkowska H., Styk B. (2006), Ślazowiec pensylwański (Sida hermaphrodita Rusby). Uprawa i wykorzystanie. Wydaw. AR, Lublin.
 
6.
Borkowska H., Wardzińska K. (2003), Some effects of Sida hermaphrodita R. cultivation on sewage sludge. Polish Journal of Environmental Studies, t. 12, nr 1, s. 119–122.
 
7.
Bujanowicz-Haraś B. (2008), Środowiskowe uwarunkowania konkurencyjności rolnictwa Lubelszczyzny. Rocz. Nauk. SERiA, t. X, z. 1, 39-43.
 
8.
Dubas J. (2003), Wierzba, W: B. Kościk (red.), Rośliny energetyczne. Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Lublinie, Lublin, s. 56–78.
 
9.
Dudkiewicz M., Bolibok L. (2011), Wybrane rośliny energetyczne jako element kształtowania krajobrazu. Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus, 3(10), s. 13-20.
 
10.
Ferber U., Nathanail P., Jackson J., Gorski M., Krzywon R., Drobiec L., Finka M. (2006), Tereny zdegradowane. Podręcznik. Lepob.
 
11.
Frankowski Z., Godlewski T., Irmiński W., Łukasik S., Majer E., Nałęcz T., Sokołowska M., Wołkowicz W., Chada K., Choromański D., Gałkowski P., Jaśkiewicz K., Jurys L., Kaczyński Ł., Madej M., Majer K., Pietrzykowski P., Samel I., Wszędyrówny-Nast M. (2012), Zasady dokumentowania warunków geologiczno-inżynierskich dla potrzeb rekultywacji terenów zdegradowanych. Państwowy Instytut Geologiczny – PIB, Warszawa.
 
12.
Frączek, J., Mudryk, K., Wróbel, M. (2009), Klon jesionolistny Acer negundo L. – nowy potencjalny gatunek energetyczny. Acta Agrophysica, 14(171), s. 313-322.
 
13.
Gasidło K. (1998), Problemy przekształceń terenów poprzemysłowych. Zeszyty Naukowe. Architektura/Politechnika Śląska, nr 37, s. 1-199.
 
14.
Glapa W. (2004), O potrzebie aktualizacji przepisów dotyczących rekultywacji gruntów i terenów. Górnictwo Odkrywkowe, 46 (5/6), s. 55-61.
 
15.
Gostomczyk W. (2008), Ekonomiczne i prawne problemy tworzenia rynku odnawialnych źródeł energii. Zeszyty Naukowe Instytutu Ekonomii i Zarządzania, Politechnika Koszalińska, nr 2, s. 39–49.
 
16.
Ignatowicz, K. (2015), Wykorzystanie ślazowca pensylwańskiego Sida Hermaphrodita do fitoremediacji gleby zanieczyszczonej pestycydami. Ecological Engineering, nr 45, s. 89-92.
 
17.
Jakubiak M. (2010), Zastosowanie stymulacji laserowej wybranych gatunków roślin w celu zwiększenia ich przydatności dla rekultywacji terenów zasolonych. Praca doktorska. Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica (Kraków), http://winntbg.bg.agh.edu.pl/r... (data dostępu: 18.10.2015r.).
 
18.
Jasiewicz C., Antonkiewicz J. (1999), Badania nad możliwością wykorzystania ślazowca pensylwańskiego (Sida hermaphrodita Rusby) do rekultywacji terenów zdegradowanych chemicznie. Zeszyty Naukowe AR Kraków, nr 349 s. 157–163.
 
19.
Kabała C., Karczewska A., Kozak M. (2010), Przydatność roślin energetycznych do rekultywacji i zagospodarowania gleb zdegradowanych. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Rolnictwo, t. 96, s. 97-117.
 
20.
Karczewska A. (2008), Ochrona gleb i rekultywacja terenów zdegradowanych. Uniwersytet Przyrodniczy, Wrocław.
 
21.
Kieć J., Łabza T., Wieczorek D. (2011), Róża wielokwiatowa (Rosa multiflora) odmiany Jatar na cele energetyczne. Fragmenta Agronomica, 28(3), s. 35-41.
 
22.
Klimont K., Bulinska-Radomska, Z. (2011), Wpływ wybranych gatunków roślin na procesy glebotwórcze i ich przydatność do rekultywacji bezglebowych utworów wapna poflotacyjnego na powierzchni po otworowej eksploatacji siarki. Roczniki Gleboznawcze, 2(62), s. 204-211.
 
23.
Klimont K., Bulińska-Radomska Z. (2008), Przydatność wybranych gatunków roślin do rekultywacji podłoża wapna poflotacyjnego w różnych warunkach agrotechnicznych. Problemy Inżynierii Rolniczej, nr 1, s. 99 -108.
 
24.
Klimont K., Bulińska-Radomska Z. (2009), Przydatność wybranych gatunków roślin do rekultywacji glebotwórczego gruntu z wapna poflotacyjnego. Biul. IHAR, nr 252, s. 293-300.
 
25.
Klimont K., Bulińska-Radomska Z. (2013), Możliwość wykorzystania ślazowca pensylwańskiego (Sida hermaphrodita Rusby) do rekultywacji terenów po otworowej eksploatacji siarki. Problemy Inżynierii Rolniczej, r. 21, nr 1, 125-132.
 
26.
Klimont K. (2007), Ocena przydatności wybranych gatunków roślin użytkowych do rekultywacji terenów zdewastowanych przez przemysł i gospodarkę komunalną. Problemy Inżynierii Rolniczej, nr 15, s. 27-36.
 
27.
Klimont K. (2012), Ocena przydatności topinamburu (Helianthus tuberosus L.) i kostrzewy trzcinowej (Festuca arundinacea Schreb.) do rekultywacji bezglebowego podłoża wapna poflotacyjnego użyźnionego osadem ścieków komunalnych. Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin, nr 265, s. 89-97.
 
28.
Kościk B. (red.) (2003). Rośliny energetyczne. Wyd. AR, Lublin.
 
29.
Kowalczyk-Juśko A. (2003). Topinambur. W: B. Kościk (red.), Rośliny energetyczne. Wydawnictwo AR w Lublinie, s. 96-106.
 
30.
Kuś J., Matyka M. (2009), Plonowanie wybranych gatunków roślin uprawianych na cele energetyczne w różnych warunkach siedliskowych, W: A. Skrobacki (red.), Produkcja biomasy – Wybrane problemy. Wyd. SGGW, Warszawa, s. 9–14.
 
31.
Łaska G., Nazaruk B. (2015), Zastosowanie roślin energetycznych w gospodarce ściekowej i osadowej. Ekonomia i Środowisko, 2(53), s. 145-153.
 
32.
Majtkowski W., Podyma W., Góral S. (1996), Gatunki roślin do rekultywacji terenów zdegradowanych przez przemysł i gospodarkę komunalną. Nowe rośliny uprawne na cele spożywcze, przemysłowe i jako odnawialne źródła energii. Wydaw. SGGW, Warszawa.
 
33.
Matyka M. (2008), Opłacalność i konkurencyjność produkcji wybranych roślin energetycznych. Studia i Raporty IUNG-PIB, nr 11, s. 113-123.
 
34.
Możdżer E., Krzywy E. (2013), Evaluation of the effect of combustion wastes on microelements contents in soil after Virginia fanpetals (Sida hermaphrodita Rusby) cultivation. Folia Pomeranae Universitatis Technologiae Stetinensis. Agricultura, Alimentaria, Piscaria et Zootechnica, 26, s. 75-85.
 
35.
Ociepa A., Lach J., Gałczyński Ł. (2008), Korzyści i ograniczenia wynikające z zagospodarowania gleb zanieczyszczonych metalami ciężkimi pod uprawy roślin przemysłowo-energetycznych. Proc. of EC Opole, 2, 1, s. 231–235.
 
36.
Ostręga A., Uberman R. (2010), Kierunki rekultywacji i zagospodarowania – sposób wyboru, klasyfikacja i przykłady. Górnictwo i Geoinżynieria, nr 34, s. 445-461.
 
37.
Pacewicz K., Wróbel M., Wieczorek T., Gilewska M., Otremba K. (2006), Charakterystyka wzrostu drzew klonu jesionolistnego, oliwnika wąskolistnego i robinii akacjowej na składowisku popiołów elektrownianych. Acta Scientiarum Polonorum. Formatio Circumiectus, 1(05), 87-98.
 
38.
Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Lubelskiego 2015 r., http://bpp.lublin.pl/pzpwl/201... (data dostępu: 20.04.2016 r.).
 
39.
Radziewicz J. (2009). Rośliny energetyczne. Nr 31 CBR.
 
40.
Sawicka B., Skiba D., Kotiuk E. (2012), Wielokierunkowe wykorzystanie surowców ze słonecznika bulwiastego (Helianthus tuberosus L.), W: K. Zarzecka, S. Kondracki, J. Skrzyczyńska (red.), Współczesne dylematy polskiego rolnictwa. Cz. 2 /Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II, Biała Podlaska, s. 332-343.
 
41.
Siuta J. (2009), Degradacja i rekultywacja powierzchni ziem w Polsce. Zesz. Nauk Poł.-Wsch. PTIE O/Rzeszów, PTG O/Rzeszów, nr 11, s. 235-241.
 
42.
Stańczyk K., Gogola K., Bajerski A. (2005), Analiza możliwości upraw roślin energetycznych na terenach zdegradowanych na przykładzie wierzby wiciowej. Prace Naukowe GIG. Górnictwo i Środowisko/Główny Instytut Górnictwa, s. 103-110.
 
43.
Stańczyk K., Ludwik M. (2003), Uprawy roślin energetycznych - możliwości zagospodarowania nieużytków i użytków rolnych, na których produkcja rolnicza jest nieopłacalna. Prace Naukowe GIG. Górnictwo i Środowisko/Główny Instytut Górnictwa, s. 71-81.
 
44.
Stolarski M. (2006), Opłacalność uprawy wierzby na cele energetyczne. 2 Regionalne Forum Energetyki Odnawialnej, Przysiek.
 
45.
Ustawa o ochronie gruntów rolnych i leśnych z dnia 3 lutego 1995 (tekst jednolity – Dz.U. z 2015 poz. 909), http://isap.sejm.gov.pl/Detail... (data dostępu: 23.10. 2015r.).
 
46.
Wardzińska K. (2000), Plonowanie i pobieranie metali ciężkich przez ślazowiec pensylwański w warunkach uprawy na glebie mineralnej i osadzie pościekowym. Annales UMCS. Seria E, nr 55, s. 75–87.
 
47.
Zarębski P. (2014), Znaczenie wierzby energetycznej w rekultywacji wysypisk śmieci oraz hałd i wyrobisk pogórniczych. Zeszyty Naukowe Wydziału Nauk Ekonomicznych Politechniki Koszalińskiej, 18, s. 67-76.
 
eISSN:2451-182X
ISSN:2083-3725
Journals System - logo
Scroll to top