Proces lokalnego rozwoju opiera się na doskonaleniu usług publicznych oraz stwarzaniu takich możliwości działania, które są w stanie zaspokoić potrzeby mieszkańców gminy, powiatu czy województwa. Im ten stopień zaspokojenia potrzeb jest wyższy, tym wyższy jest poziom jakości życia mieszkańców. Na możliwość osiągnięcia takiego poziomu życia mają wpływ umiejętności z zakresu współpracy międzyludzkiej w obrębie grup i organizacji realizujących wspólne zamierzenia. Związane jest to z istniejącym w danej zbiorowości zaufaniem społecznym oraz przestrzeganiem norm lojalności, rzetelności i uczciwości. Powyższą współpracę określa się mianem kapitału społecznego, który tworzony jest i przekazywany za pośrednictwem m.in. mechanizmów kultury, religii czy tradycji oraz stosunków władzy, zaangażowania na rzecz dobra społecznego i określonych norm zachowań. W pracy zwrócono uwagę na udział władz lokalnych oraz obywateli w kreowaniu jakości życia oraz rozwijaniu postaw obywatelskich. Należy zaznaczyć, iż opracowanie nie będzie traktować o zakresie władztwa, jakim dysponuje gmina w Polsce.