Celem opracowania jest ocena zmian produktywności całkowitej, przeciętnej i krańcowej strumienia czynnika kapitału w towarowych gospodarstwach rolnych w Polsce na przykładzie lat 2004, 2005, tj. w pierwszych latach akcesji z Unią Europejską, oraz po pięciu latach członkowstwa tj. w 2009 roku, z uwagi na to, że zapewnienie poziomu produktywności zasobów zgodne z dobrostanem ekosystemów rolniczych staje się obecnie priorytetem. Opracowanie wykonano na podstawie jednostkowych danych empirycznych monitoringu Polskiego FADN. Do badań wykorzystano metodę funkcji produkcji typu Cobb-Douglasa. Wykorzystując zależność pomiędzy produkcją ogółem gospodarstwa rolnego SE131 a zagregowanymi czynnikami produkcji: nakłady pracy ludzkiej SE011 oraz strumień czynnika kapitału SE270 określono zróżnicowanie produktywności w badanych latach. Wykazano, że najbardziej efektywnym czynnikiem wpływającym na produkcję ogółem gospodarstw był strumień czynnika kapitału w badanych latach. Wyniki badań wskazują, że w analizowanych towarowych gospodarstwach rolnych w 2009 roku w porównaniu do 2004 i 2005, nastąpił wzrost produktywności całkowitej a spadek produktywności przeciętnej i krańcowej strumienia czynnika kapitału. W badanych latach nastąpiło obniżenie ekonomicznej efektywności wzrostu czynnika kapitału w towarowych gospodarstwach rolnych. Jest to istotne, gdyż produktywność zasobów w rolnictwie stanowi ważną przesłankę rozwoju zrównoważonego, uznawanego za najbardziej pożądany kierunek rozwoju. Przeprowadzone analizy wskazują na potrzebę optymalnego wykorzystywania czynników produkcji, a zwłaszcza strumienia czynnika kapitału. Bardziej racjonalne decyzje w zakresie gospodarowania czynnikami produkcji przejawiają się zwiększeniem efektywności procesu produkcyjnego, czyli maksymalizacją produkcji wynikającą z właściwej alokacji czynników, co z kolei powoduje wzrost konkurencyjności gospodarstw. Szeroki zakres biogospodarki narzuca w pewnym stopniu wzorce organizacji produkcji w tym sektorze.