ARTYKUŁ ORYGINALNY
PRZESTRZENNE ZRÓŻNICOWANIE WYKORZYSTANIA POTENCJAŁU PRODUKCYJNEGO ROLNICTWA W POLSCE
Więcej
Ukryj
1
University of Life Sciences in Lublin / Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie
Data publikacji: 09-07-2018
Autor do korespondencji
Anna Nowak
dr inż. Anna Nowak, University of Life Sciences in Lublin, Akademicka St. 13, 20-950 Lublin, Poland; phone: +48 81 461-00-61
Katarzyna Domańska
dr inż. Katarzyna Domańska, University of Life
Sciences in Lublin, Akademicka St. 13, 20-950 Lublin, Poland; phone: +48 81 461-00-61
Agnieszka Komor
dr Agnieszka Komor, University of Life
Sciences in Lublin, Akademicka St. 13, 20-950 Lublin, Poland; phone: +48 81 461-00-61
Artur Krukowski
dr inż. Artur Krukowski, University of Life
Sciences in Lublin, Akademicka St. 13, 20-950 Lublin, Poland; phone: +48 81 461-00-61
Economic and Regional Studies 2015;8(3):19-30
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Celem opracowania jest ocena przestrzennego zróżnicowania potencjału produkcyjnego rolnictwa w Polsce. Analizie poddano zasoby ziemi, pracy i kapitału oraz efektywność ich wykorzystania w 16 województwach w Polsce. W pracy wykorzystano dane GUS z 2012 roku. Z badań wynika, że wśród regionów o największych zasobach użytków rolnych znajdują się województwo mazowieckie, wielkopolskie oraz lubelskie. Najwyższymi zasobami pracy w przeliczeniu na 100 ha użytków rolnych charakteryzowały się natomiast województwa: małopolskie, podkarpackie i świętokrzyskie. Badania wykazały, że regionom o wysokim poziomie rozwoju towarzyszyła wyższa produktywność czynników produkcji w rolnictwie, natomiast w województwach gorzej rozwiniętych, gdzie występują problemy strukturalne w analizowanym sektorze, wydajność ziemi i pracy zwykle jest niższa. Najniższą efektywnością wykorzystania posiadanego potencjału produkcyjnego, zwłaszcza w odniesieniu do czynnika pracy charakteryzowały się zatem takie województwa, jak podkarpackie, małopolskie, świętokrzyskie, czy lubelskie. Ponadto należy podkreślić występowanie różnic w zakresie potencjału produkcyjnego badanych regionów. Największe zróżnicowanie dotyczyło produktywności pracy i ziemi, mniejsze było w przypadku czynnika kapitału.
REFERENCJE (21)
1.
Karwat-Woźniak B., Chmieliński P. (2006), Praca w indywidualnych gospodarstwach rolnych. IERiGŻ, Warszawa.
2.
Kowalski A. (1998), Czynniki produkcji w agrobiznesie, W: A. Woś (red.), Encyklopedia agrobiznesu. Wyd. Fundacja Innowacja, Warszawa, s. 108-114.
3.
Kowalski A. (2013), Perspektywy rozwoju rolnictwa europejskiego. W: B. Klepacki, A. Kowalski, F. Tomczak, J. Wilkin, J. S. Zegar (red.) (2011), Znaczenie rolnictwa – perspektywa historyczna i międzynarodowa. IERiGŻ, Warszawa, s. 71-81.
4.
Kowalski A., Figiel Sz., Halamska M. (2011), Społeczne i ekonomiczne uwarunkowania rozwoju sektora rolno-żywnościo¬wego. Polish Journal of Agronomy, nr 7, s. 29–42.
5.
Martino G., A. Marchini A. (1996), The role of agriculture in developed economies: new tendencies. MEDIT, no. 3, s. 26-30.
6.
Misala J., B. Ślusarczyk B. (1999), Ocena międzynarodowej konkurencyjności czynnikowej Polski w okresie transformacji w świetle wyników badań empirycznych, W: K. Budzowski, S. Wydmus (red.), Handel zagraniczny – metody, problemy, tendencje. Materiały Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej, Kraków.
7.
Mrówczyńska-Kamińska A. (2013a), Zasoby pracy i ich wydajność w gospodarce żywnościowej w krajach Unii Europej¬skiej. Journal of Agribusiness and Rural Development, z. 3 (29), s. 85-100.
8.
Mrówczyńska-Kamińska A. (2013b), Znaczenie agrobiznesu w gospodarce narodowej w krajach Unii Europejskiej. Gospodarka Narodowa, nr 3 (259), s. 79-100.
9.
Nazarczuk J. (2013), Potencjał rozwojowy a aktywność inwestycyjna województw i podregionów Polski. Wydawnictwo UWM w Olsztynie, Olsztyn.
10.
Nosecka B. (red.) (2013), Ocena konkurencyjności wewnętrznej i zewnętrznej sektora rolno-spożywczego ze szczególnym uwzględnieniem sektora ogrodniczego. IERiGŻ, nr 69, Warszawa.
11.
Nosecka B., Pawlak K., Poczta W. (2011), Wybrane aspekty konkurencyjności rolnictwa. IERiGŻ, nr 7, Warszawa.
12.
Nowak A., Wójcik E. (2013), Zmiany w poziomie i strukturze produkcji rolnej w Polsce na tle UE. Zeszyty Naukowe SGGW w Warszawie – Problemy Rolnictwa Światowego, Tom 13 (XXVIII), z. 2, s. 59-67.
13.
Pawlak K. (2013a), Typologia krajów unii europejskiej według potencjału konkurencyjnego sektora rolnego. Roczniki Ekonomii Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich, t. 100, z. 1, s. 9-22.
14.
Pawlak K. (2013b), Międzynarodowa zdolność konkurencyjna sektora rolno-spożywczego krajów Unii Europejskiej, Rozprawy Naukowe, nr 448, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, Poznań.
15.
Poczta W., Kołodziejczak M. (2008), Regionaldifferenzierung der Landwirtschaftseffektivität in der Europäischen Union. Journal of Agribusiness and Rural Development, z. 1 (7), s. 109-121.
16.
Pawlak K., Poczta W. (2010), Potencjał polskiego rolnictwa pięć lat po akcesji do UE jako przesłanka jego konkurencyjności. Wieś i Rolnictwo, nr 1, s. 21-47.
17.
Słodowa-Hełpa M. (1998), Wieś i rolnictwo w regionalnych i lokalnych strategiach rozwoju, W: E. Kośmicki, H. Januszek, W. Janik (red.), Wieś i rolnictwo w procesie integracji z Unią Europejską: przyjmowanie zachodnioniemieckich dróg rozwoju, utrzymywanie własnej tożsamości czy poszukiwanie innych rozwiązań. Wydawnictwo AR w Poznaniu, Poznań, s. 359-379.
18.
Tomczak F. (1998), Rolnictwo polskie. W: A. Woś, Encyklopedia agrobiznesu. Warszawa, s. 711-720.
19.
Walenia A. (2009), Wybrane zagadnienia rozwoju rolnictwa na obszarach Polski Wschodniej. Zeszyty Naukowe SGGW - Problemy Rolnictwa Światowego, vol. 9, nr 24, s. 176-188.
20.
Wysocki F., Kozera A. (2012), Potencjał produkcyjny rolnictwa i efektywność wykorzystania czynników produkcji. Wiadomości Statystyczne, nr 4, s. 49-64.
21.
Ziętara W., Sobierajewska J. (2013), Konkurencyjność polskich gospodarstw ogrodniczych-stan i kierunki rozwoju. Zagadnienia Ekonomiki Rolnej, nr 2, s. 38-57.