ARTYKUŁ ORYGINALNY
SPOŁECZNA ODPOWIEDZIALNOŚĆ BIZNESU W SEKTORZE BIOGOSPODARKI NA OBSZARACH PRZYRODNICZO CENNYCH WOJEWÓDZTWA LUBELSKIEGO
Więcej
Ukryj
1
Pope John Paul II State School of Higher Education in Biala Podlaska
Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Data publikacji: 09-07-2018
Autor do korespondencji
Magdalena Zwolińska-Ligaj
dr inż. Magdalena Zwolińska-Ligaj, Pope John Paul II State School of Higher Education in Biala Podlaska, Sidorska St. 95/97, 21-500 Biała Podlaska, Poland; phone: +48 606 374 521
Economic and Regional Studies 2015;8(1):92-111
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Opracowanie składa się z dwóch części. Celem części pierwszej, o charakterze teoretycznym jest charakterystyka koncepcji społecznej odpowiedzialności biznesu i zarysowanie jej związków ze współczesnymi koncepcjami rozwoju obszarów przyrodniczo cennych, w których istotna rola przypada sektorowi biogospodarki. Celem części drugiej, o charakterze badawczym, jest charakterystyka przedsiębiorstw reprezentujących sektor biogospodarki oraz przedstawienie stopnia ważności wybranych czynników pozaekonomicznych związanych ze społeczną odpowiedzialnością w decyzjach gospodarczych. W pracy zaprezentowano także obszary aktywności proekologicznej badanych podmiotów oraz oceny przedsiębiorców dotyczące przejawów pozytywnego wpływu działalności przedsiębiorstw na obszary przyrodniczo cenne.
W badaniach zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem kwestionariusza wywiadu. W grupie badanych 150 przedsiębiorstw wyodrębniono 48 podmiotów sektora biogospodarki na podstawie kryterium zasobowego zaliczając do niego wszystkie podmioty sfery produkcyjnej wykorzystujące zasoby biologiczne. Następnie dokonano charakterystyki porównawczej deklarowanych postaw i działań podejmowanych przez przedsiębiorstwa w zakresie społecznej odpowiedzialności biznesu w grupie przedsiębiorstw sektora biogospodarki i pozostałych. W celu ujawnienia w zbiorze przedsiębiorstw sektora biogospodarki występowania zgrupowań charakterystycznych, podobnych typów postaw względem poszczególnych obszarów społecznej odpowiedzialności biznesu dokonano ich klasyfikacji metodą dwustopniowego grupowania – Twostep Cluster.
W pracy wykorzystano wybrane elementy statystyki opisowej oraz test nieparpametryczny istotności różnic Manna-Whitneya. Wyniki badań opracowano z wykorzystaniem pakietu statystycznego SPSS i przedstawiono w formie opisowej oraz graficznej w postaci tabel i wykresów.
Z przedstawionych w pracy analiz wynika, że zgodnie z deklaracjami przedsiębiorców pozaekonomiczne czynniki odgrywają ponadprzeciętną rolę w decyzjach dotyczących badanych przedsiębiorstw. Przedsiębiorcy deklarowali istotną rolę trwałości relacji z kontrahentami, interesu pracowników i klientów. W badanym sektorze szczególnie istotna rola badanych czynników pozaekonomicznych jest charakterystyczna dla przedsiębiorstw o znacznym potencjale konkurencyjnym i wiąże się z deklarowaną relatywnie większą od przedsiębiorstw pozostałych skalą i zakresem oddziaływania na poszczególne sfery rozwoju obszarów przyrodniczo cennych.
REFERENCJE (21)
1.
Adamczyk J. (2009), Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw. PWE, Warszawa.
2.
Bartkowiak G. (2011), Społeczna odpowiedzialność biznesu w aspekcie teoretycznym i empirycznym. Difin, Warszawa.
3.
Borys T. (2010), Koncepcja zrównoważonego rozwoju w naukach ekonomicznych, W: B. Poskrobko (red.), Ekonomia zrównoważonego rozwoju. Zarys problemów badawczych i dydaktyki. Wyższa Szkoła Ekonomiczna, Białystok, s. 44-61.
4.
Chyłek E., Rzepecka M. (2011), Biogospodarka – konkurencyjność i zrównoważone wykorzystanie zasobów. Polish Journal of Agronomy nr 7, s. 3-13.
5.
Communication from the commission to the European Parliament, the council, the european economic and social committee and the committee of the regions Innovating for Sustainable Growth: A Bioeconomy for Europe (2012), European Commission. Brussels.
6.
Dobrzański G. (2000), Trwały rozwój w ujęciu regionalnym i lokalnym. Ekonomia i Środowisko, Nr 2(17), s. 21-29.
7.
Dokument zamykający projekt „Business to Nature – nowe podejście do rozwoju przedsiębiorczości na obszarach cennych przyrodniczo”, Rekomendacje dla polityki, INTERREGIVC (2012), European Regional Development Fund.
8.
Gołębiewski J. (2013), Zrównoważona biogospodarka – potencjał i czynniki rozwoju, IX Kongres Ekonomistów Polskich,
http://www.pte.pl (dostęp: 10.06.2014).
9.
Społeczna Odpowiedzialność Przedsiębiorstw (CSR) - Informacja Ministerstwa Gospodarki (data publikacji: 2010-08-04), dostęp:
http://www.mg.gov.pl/node/1089..., (dostęp: 18.06.2014).
10.
Janczarek P. (2013), Projekt Regionalnej Strategii Innowacji Województwa Lubelskiego do 2020 r. INTELIGENTNE SPECJALIZACJE. Departament Gospodarki i Innowacji Urzędu Marszałkowskiego w Lublinie, dostęp:
http://www.rsi.lubelskie.pl/im... (dostęp: 7.11.2014).
11.
Józefowski B. (red.), Kokoszka B. (2012), CSR w Małopolsce, Małopolskie Obserwatorium Gospodarki, Departament Polityki regionalnej. Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego, Kraków.
12.
Kutkowska B. (2007), Możliwości rozwoju obszarów wiejskich o dużych walorach przyrodniczych na Dolnym Śląsku, w: K. Michałowski (red.), Ekologiczne aspekty zrównoważonego rozwoju regionalnego i lokalnego. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Białymstoku, Białystok, s. 117-129.
13.
Kutkowska B. (2012), Nowe funkcje obszarów wiejskich na przykładzie terenu sudeckiego, Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy. Uniwersytet Rzeszowski ,Z. nr 29, s. 97-110.
14.
Maas S., Reniers G. (2014), Development of a CSR model for practice: connecting five inherent areas of sustainable business. Journal of Cleaner Production 64(1), s. 104-114.
15.
Mose I. (2007), Foreword, Protected areas and regional development in Europe: towards a new model for the 21st century. ed. I. Mose, Aldershot, Burlington, Ashgate.
16.
Mose I., Weixlbaumer N. (2007), A new paradigm for protected areas in Europe, Protected areas and regional development in Europe: towards a new model for the 21st century. Ed. I. Mose, Aldershot, Burlington, Ashgate.
17.
Ocena stanu wdrażania standardów społecznej odpowiedzialności biznesu. Zestaw wskaźników społecznej odpowiedzialności w mikro, małych, średnich oraz dużych przedsiębiorstwach. RAPORT (2011), MillwardBrown SMG/ KRC PwC, Warszawa.
18.
Ratajczak E. (2013), Rolnictwo i leśnictwo w świetle koncepcji biogospodarki. IX Kongres Ekonomistów Polskich,
http://www.pte.pl (dostęp: 10.06.2014).
19.
Sokołowska A. (2013), Społeczna odpowiedzialność małego przedsiębiorstwa. Identyfikacja – ocena – kierunki doskonalenia. Wyd. Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Seria: Monografie i Opracowania nr 232, Wrocław.
20.
Van Huylenbroeck G., Vandermeulen V., Mettepenningen E. and Verspecht A. (2007), Multifunctionality of Agriculture: A Review of Definitions, Evidence and Instruments. Living Rev. Landscape Res., 1, 3, s. 5-31.
21.
Wytyczne dotyczące społecznej odpowiedzialności (2012), Polska Norma, PN-ISO 26000:2012, PKN, Warszawa.