ARTYKUŁ ORYGINALNY
ŚWIADOMOŚĆ EKOLOGICZNA WŁADZ GMINNYCH JAKO CZYNNIK ROZWOJU BIOGOSPODARKI NA OBSZARACH PRZYRODNICZO CENNYCH WOJEWÓDZTWA LUBELSKIEGO
Więcej
Ukryj
1
Pope John Paul II State School of Higher Education in Biala Podlaska
Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Data publikacji: 09-07-2018
Autor do korespondencji
Danuta Guzal-Dec
dr Danuta Guzal-Dec, Department of Economics and Management, Pope John Paul II State School of Higher Education in
Biała Podlaska, Sidorska St. 95/97, 21-500 Biała Podlaska, Poland; phone: +48 603 867 576
Economic and Regional Studies 2015;8(1):73-91
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Celem pracy było określenie świadomości ekologicznej władz lokalnych jako czynnika rozwoju biogospodarki na obszarach przyrodniczo cennych oraz analiza wybranych aspektów świadomości ekologicznej radnych gmin województwa lubelskiego. Dokonano analizy istniejących badań nad świadomością ekologiczną mieszkańców Lubelszczyzny oraz badania świadomości ekologicznej radnych przeprowadzonego w 2013 r. w ramach projektu pt. „Ekologiczne uwarunkowania i czynniki rozwoju funkcji gospodarczych na obszarach przyrodniczo cennych województwa lubelskiego”. Analizy przeprowadzono dla gmin: Urszulin, Zwierzyniec, Wilków, Susiec, Sosnowica, w których, na przełomie lat 90. przeprowadzane były badania świadomości ekologicznej mieszkańców obszarów przyrodniczo cennych Lubelszczyzny oraz pięciu jednostek porównawczych- Białej Podlaskiej, Radzynia Podlaskiego, Komarówki Podlaskiej, Tyszowce, Wohynia. W gminach „ekologicznych” zbadano 70 radnych- 95% ogółu, a w kontrolnych 75- 100% ogółu. Radni z gmin przyrodniczo cennych wykazywali pozytywny stosunek do przyrody, posiadali jednak często niski poziom wiedzy o jej zasobach, ochronie oraz zrównoważonym wykorzystaniu w procesach gospodarowania. Warunkiem rozwoju biogospodarki w województwie lubelskim jest rozwijanie świadomości ekologicznej władz samorządowych.
REFERENCJE (25)
1.
Bołtromiuk A. (2009), Świadomość ekologiczna Polaków- zrównoważony rozwój. Raport z badań 2009, InE, Warszawa.
2.
Bołtromiuk A., Burger T. (2008), Polacy w zwierciadle ekologicznym. Raport z badań nad świadomością ekologiczną Polaków w 2008 r. InE, Warszawa.
3.
Burger T, Sadowski A. (1994), Świadomość społeczna: Niderlandy ekologiczne, Raport 1/94, Instytut na rzecz Ekorozwoju, Warszawa.
4.
Burger T. (1992), Świadomość ekologiczna: Między lękiem a działaniem, Raport 1/92, Instytut na rzecz Ekorozwoju, Warszawa.
5.
Burger T. (1997), Optymizm i lokalność. Społeczna świadomość ekologiczna 97. W: W. Baturo i in. (red.), Agenda niespełnionych nadziei. Społeczna ocena realizacji Agendy 21 w Polsce, Raport 4/97, Instytut na rzecz Ekorozwoju, Warszawa.
6.
Burger T. (2000), Świadomość ekologiczna społeczeństwa polskiego u progu XXI. Raport 1/2000, Instytut na rzecz Ekorozwoju, Warszawa.
7.
Burger T. (2005), Świadomość ekologiczna społeczeństwa polskiego. Instytut Gospodarki Przestrzennej i Mieszkalnictwa, Warszawa, s. 113.
8.
Chyłek E., K., Rzepecka M. (2011), Biogospodarka – konkurencyjność i zrównoważone wykorzystanie zasobów. Polish Journal of Agronomy, s. 9.
9.
Czaja S., Becla A. (2007), Ekologiczne podstawy procesów gospodarowania, Wyd. AE im. Oskara Langego we Wrocławiu, Wrocław, 375.
10.
Czyż P. i in. (2013), Raport końcowy z badania pogłębionego „Ocena poziomu kompetencji i umiejętności administracji publicznej w zakresie zarządzania rozwojem i kreowania innowacji”, Warszawa.
11.
Dobrzańska B.M. (2007), Planowanie strategiczne zrównoważonego rozwoju obszarów cennych przyrodniczo, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 2007, 74.
12.
Górka K. i in. (2001), Ochrona środowiska. Problemy społeczne, ekonomiczne i prawne. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2001, s. 30-31.
13.
Guzal-Dec D. (2013), Operacjonalizacja modelu Presja-Stan-Reakcja w badaniu cenności ekologicznej gmin wiejskich na przykładzie województwa lubelskiego. Annual Set the Environment Protection/ Rocznik Ochrona Środowiska, T. 15, nr 3, s. 2925-2941.
14.
Hull Z. (1984), Świadomość ekologiczna (II). Aura, 11, s. 3-4.
15.
Leśniewski M. A. (2011), Pozyskiwanie energii ze źródeł odnawialnych jako forma przedsiębiorczości ekologicznej. W: Ekonomiczne uwarunkowania rozwoju przedsiębiorstw sektora energii odnawialnej w Polsce. Badania przeprowadzone pod kierunkiem prof. K. Kucińskiego w Kolegium nauk o Przedsiębiorstwie SGH w Warszawie. Nr 01/S/0003/11. Raport z badań, s. 30-31.
16.
Leśniewski M. A. (2013), Ekorozwojowe źródła konkurencyjności gmin w Polsce. CeDeWu, Warszawa, s. 132.
17.
Majchrowska A. (2013), Świadomość ekologiczna i postawy wobec środowiska naturalnego wśród mieszkańców Lubelszczyzny. Kapitał Intelektualny Lubelszczyzny 2010-2013,
http://www.kil.lubelskie.pl, dostęp z dnia 30 maja 2014.
18.
Mirowski W. (1999), Świadomość ekologiczna współczesnego społeczeństwa polskiego. W: Świadomość ekologiczna i społeczne ruchy „Zielonych” w Polsce, Warszawa, s. 10-15.
19.
Papuziński A. (2006), Świadomość ekologiczna w świetle teorii i praktyki (Zarys politologicznego modelu świadomości ekologicznej). Problemy Ekorozwoju, 1, s. 33-40.
20.
Plan zagospodarowania przestrzennego województwa lubelskiego, Biuro Planowania Przestrzennego, Lublin 2002.
21.
Projekt "Strategii Rozwoju Województwa Lubelskiego na lata 2006-2020" (2005). T. II: Cele i priorytety strategii oraz system wdrażania. ZWL, Lublin, s. 10-17.
22.
Ryszkowski L. (1984), Idea rolnictwa ekologicznego– postawienie zagadnienia Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 286, 17-44.
23.
Stanaszek A., Tędziagolska M. (2011), Badanie świadomości ekologicznej Polaków 2010 ze szczególnym uwzględnieniem energetyki przyjaznej środowisku. Przeprowadzone w ramach projektu „Z energetyką przyjazną środowisku za pan brat”, raport z badania, Warszawa.
24.
Sychut W., Chmielewski T. J. (1990), Świadomość ekologiczna mieszkańców obszarów chronionych. Instytut Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej, Lublin, s. 3-4.
25.
Wódz J. (1990), Świadomość ekologiczna mieszkańców Górnego Śląska – postawienie problemu. W: J. Wódz (red.), Problemy świadomości ekologicznej. Wyd. ŚIN, Katowice, s. 13.