Celem niniejszego artykułu była próba wyodrębnienia czynników decydujących o rozmiarach uczestnictwa dzieci i młodzieży w różnych formach turystyki organizowanej przez PTTK oraz zbadanie działalności programowej oddziałów i kół PTTK, które wydają się mieć kluczowe znaczenie z punktu widzenia podnoszenia aktywności turystycznej w regionach. Istotnym celem było zbadanie czy funkcjonowanie Szkolnych Kół Krajoznawczo-Turystycznych PTTK w macierzystych regionach ma wpływ na wzrost aktywności turystycznej. W celu uzyskania informacji na temat roli turystyki w podnoszeniu aktywności turystycznej regionu przeprowadzono badania ankietowe na grupie uczniów uprawiających turystykę w SKKT PTTK. Celem badań była diagnoza stanu aktywności turystycznej dzieci i młodzieży – członków SKKT PTTK. Motywami, które przyciągnęły dzieci i młodzież do podjęcia działalności turystyczno-krajoznawczej były: chęć zabawy, możliwość odprężenia się po nauce oraz możliwość zdobycia nowych umiejętności i wiadomości oraz technik turystycznych. Badania wykazały, że dzieci i młodzież szkolna najczęściej poświęcają na aktywność turystyczną od 2 do 10 godzin tygodniowo, w przeważający stopniu odbywa się to w weekendy. Na udział w turystyce dzieci i młodzieży wpływa fakt, że zajęcia są interesujące. Wśród form turystyki organizowanej przez Szkolne Koła Krajoznawczo-Turystyczne PTTK dominuje udział w wycieczkach. Formy turystyki jakie oferują w działalności koła SKKT PTTK przeważa turystyka piesza: nizinna i górska. Dużą popularnością cieszy się też imprezy na orientację.