REVIEW ARTICLE
SELECTED ASPECTS OF AGRICULTURAL EXTENSION SERVICES IN POLAND
 
More details
Hide details
1
Warsaw University of Life Sciences Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
 
 
Publication date: 2018-07-05
 
 
Corresponding author
Anna J. Parzonko   

dr inż. Anna J. Parzonko, Warsaw University of Life Sciences, Department of Education, Communication and Consulting Economics, Nowoursynowska 166, 02-787 Warsaw, Poland; phone: +48 507-833-688
 
 
Economic and Regional Studies 2016;9(3):121-131
 
KEYWORDS
ABSTRACT
Subject and purpose of work: The aim of this article is to present selected aspects of agricultural advisory services in Poland as one of the most important cells of knowledge transfer influencing the development of agriculture and rural areas. Materials and methods: Based on the analysis of the available literature and existing legislative acts an attempt was made to discuss the changes that had occurred both in terms of the organization of agricultural extension in Poland, as well as in the substantive content dealt with by advisory services. Based on secondary sources the noticeable tendency of changes in the agricultural counselling system in Poland have also been defined. Results: In this paper special attention has been paid to the need of creating such an agricultural extension system in which all the institutions and organizations forming it would have conditions to develop effective forms of cooperation aimed at the development of rural areas. Conclusions: Since agricultural extension centres are not able to perform all the tasks imposed on them there appears a chance for the new entities, e.g. private consulting firms.
 
REFERENCES (25)
1.
Acocella N. (2002), Zasady polityki gospodarczej. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
 
2.
Bronikowski W. (1938), Agronomia społeczna jako środek polityki rolniczej. Wydawnictwo PINGW Puławy, Warszawa.
 
3.
Brownsford K. (1907), Przyczynek do rozwoju kółek rolniczych. Wydawnictwo Drukarnia Dziennika Poznańskiego, Poznań.
 
4.
Drygas M. (2001), Wiedza rolnicza jako podstawa działań edukacyjnych na obszarach wiejskich, W: M. Drygas, J. Kania, A. Wiatrak (red.), Kierunki rozwoju doradztwa rolniczego w Polsce na tle tendencji światowych. Wydawnictwo IRWiR PAN, Warszawa.
 
5.
Działalność jednostek doradztwa rolniczego w latach 2010–2013 (I półrocze). https://www.nik.gov.pl/plik/id..., s. 11 (data dostępu: 15.02.2016 r.).
 
6.
Jones G. E., Garforth C. (1997), The history, Development, and Future of Agricultural Extension, In B. E. Swanson, In: R. P. Bentz, A. J. Sotranko (eds.), Improving agricultural extension. A reference manual. Food and Agriculture Organization, Rome, s. 3-13.
 
7.
Kania J. (2011), Doradztwo rolnicze wobec wielofunkcyjności rolnictwa i obszarów wiejskich. Zagadnienia Doradztwa Rolniczego, nr 2.
 
8.
Kiełbasa B. (2015), Doradztwo rolnicze w procesie identyfikacji i likwidowania barier zarządzania gospodarstwem rolnym przez młodych rolników, W: A. J. Parzonko (red.), Turystyka i Rozwój Regionalny. Przedsiębiorczość w rozwoju regionalnym. Nr 4, Wydawnictwo SGGW, Warszawa, s. 46.
 
9.
Kujawiński W. (2011), Nowy słownik metodyczny doradcy rolniczego. Wydawnictwo Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie, Poznań.
 
10.
Kuźma J. (1986), Doradztwo rolnicze. PWN, Warszawa.
 
11.
Matejuk J. (2009), Instytucje ekonomiczne i ich rola w gospodarce. Zarządzanie zmianami. Biuletyn POU” nr 10(32), http://www.wsz-pou.edu.pl/biul... (data dostępu: 05.05.2015 r.).
 
12.
Maziarz Cz. (1986), Andragogika rolnicza, W: Encyklopedia oświaty i kultury dorosłych. K. Wojciechowski (red.), Wydawnictwo Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, s. 27.
 
13.
Ommani A. R. (2011), Analyzing Efficiency of Agricultural Extension Programs by Participatory Rural Appraisal (PRA). Journal of American Science, 7(2), s. 54.
 
14.
Pabich A. (2016), Zatrudnienie w ośrodkach doradztwa rolniczego w 2015 roku. Zagadnienia Doradztwa Rolniczego, nr 1.
 
15.
Parzonko A. J. (2006), Rola doradztwa w rozwoju rolniczych grup producenckich. Wydawnictwo SGGW, Warszawa, s. 36.
 
16.
Rasz H., Stankiewicz D. (2004), Systemy doradztwa rolniczego w krajach Unii Europejskiej. Kancelaria Sejmu, Biuro Studiów i Ekspertyz, Informacja nr 1049, Warszawa, s. 6-7.
 
17.
Rozporządzenie MRiRW z 07 maja 2008 o akredytacji podmiotów świadczących usługi doradcze. (Dz.U. No. 89. 546 z późn. zm.).
 
18.
Rozporządzenie Rady (WE) nr 73 /2009 z dnia 19 stycznia 2009 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającym określone systemy wsparcia dla rolników, zmieniającym rozporządzenia (WE) nr 1290/2003, (WE) nr 378/2007 oraz uchylające rozporządzenie (WE) 1782/2003, Dz.U. L 30 z 31.1.2009 r.
 
19.
Sikorska-Wolak I., Krzyżanowska K., Parzonko A. (2014), Doradztwo w zmieniającej się sytuacji społeczno-ekonomicznej obszarów wiejskich. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
 
20.
Urban M. (1966), Wybrane zagadnienia poradnictwa rolniczego. RZDD, Targoszyn.
 
21.
Ustawa z 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych (Dz. U. Nr. 1, poz. 81 z późn. zm.).
 
22.
Ustawa z dnia 22 października 2004 r. o jednostkach doradztwa rolniczego (Dz. U. z 2004 r. Nr 251, poz. 2507, z późn . zmianami).
 
23.
Użytkowanie gruntów i powierzchnia zasiewów w 2015 r., GUS 2016.
 
24.
Wiatrak A. P. (2013), Doradztwo rolnicze w literaturze – stan badań krajowych i europejskich nad doradztwem rolniczym, W: J. Kania, L. Leśniak (red.), Publiczne doradztwo rolnicze wobec wyzwań przyszłości i oczekiwań mieszkańców wsi. Wydawnictwo CDR w Brwinowie Oddział w Krakowie, Kraków, s. 21.
 
25.
WYKAZ-PODMIOTOW-UPRAWNIONYCH-DO-DORADZANIA-w-ramach-dzialania-Korzystanie-z-uslug-doradczych-przez-rolnikow-i-posiadaczy-lasow-objetego-Programem-Rozwoju-Obszarow-Wiejskich-na-lata-2007-2013. https://bip.minrol.gov.pl/Reje... (data dostępu: 09.06.2016 r.).
 
eISSN:2451-182X
ISSN:2083-3725
Journals System - logo
Scroll to top