Przedmiot i cel pracy: Celem podjętych badań było określenie zmian w populacji rodzimych ras zwierząt oraz wskazanie znaczenia dopłat w ramach programów rolnośrodowiskowych. Badania dotyczyły lat 1999-2017. Materiały i metody: Badania prowadzono w oparciu o dokumentację Instytutu Zootechniki PIB. Przeprowadzono ocenę kształtowania się liczebności populacji rodzimych ras zwierząt w zależności od wysokości dopłat z dotacji krajowej do 2004 roku oraz z programów rolnośrodowiskowych od 2005 roku. Wyniki: Od momentu integracji Polski z Unią Europejską i uruchomieniu środków z programów rolnośrodowiskowych notuje się sukcesywny wzrost liczby zwierząt gospodarskich objętych programem ochrony. Wnioski: W badaniach zaobserwowano dużą, ale nie jedyną zależność dynamiki wzrostu populacji zwierząt gospodarskich objętych programem ochrony od wysokości dopłat dla hodowców. Zachowanie unijnych dopłat poprzez programy rolnośrodowiskowe w kolejnych latach stanowi podstawę utrzymania tendencji wzrostowej liczebności rodzimych populacji zwierząt gospodarskich. Zaobserwowano większy wzrost liczby zwierząt niż nowych beneficjentów korzystających z programów rolnośrodowiskowych, a taka sytuacja sprzyja pracy hodowlanej. Z badań krajowych wynika, że rasy rodzime stanowią źródło pozyskiwania produktów o właściwościach prozdrowotnych, regionalnych i tradycyjnych, na które rośnie popyt, a to może także sprzyjać ochronie bioróżnorodności zwierząt gospodarskich.