PL EN
 
1/2023 vol. 16
Statystyki
CC-BY 4.0
Pobierz cytowanie
ARTYKUŁ ORYGINALNY
WYKORZYSTANIE METODY HIERARCHICZNEJ W GRUPOWANIU KRAJÓW UNII EUROPEJSKIEJ POD WZGLĘDEM POLITYKI ENERGETYCZNOKLIMATYCZNEJ PODEJMOWANEJ W OPARCIU O DYREKTYWY PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
Monika Maria Zioło 1
,
 
Lidia Luty 2
 
 
 
Więcej
Ukryj
1
Katedra Statystyki i Polityki Społecznej,, Uniwersytet Rolniczy im Hugona Kołłątaj w Krakowie, Polska
 
2
Katedra Statystyki i Polityki Społecznej, Uniwersytet Rolniczy im Hugona Kołłątaj w Krakowie, Polska
 
 
Data nadesłania: 23-09-2022
 
 
Data ostatniej rewizji: 22-11-2022
 
 
Data akceptacji: 22-11-2022
 
 
Data publikacji online: 29-03-2023
 
 
Data publikacji: 29-03-2023
 
 
Autor do korespondencji
Monika Maria Zioło   

Katedra Statystyki i Polityki Społecznej,, Uniwersytet Rolniczy im Hugona Kołłątaj w Krakowie, Al.. Mickiewicza 21, 31-120, Kraków, Polska
 
 
Economic and Regional Studies 2023;16(1):18-33
DOI: https://doi.org/10.2478/ers2023-0002
 
 
Artykuł (PDF)
Referencje (31)
 
SŁOWA KLUCZOWE
polityka energetyczna UE
kraje UE
transformacja energetyczna
 
DZIEDZINY
Zasoby / Ekonomia i polityka energetyczna
 
STRESZCZENIE
Przedmiot i cel pracy: Polityka energetyczna Unii Europejskiej skupia się głównie na trzech obszarach: ograniczaniu emisji gazów cieplarnianych, w sektorze energetycznym przez wzrost wykorzystania OZE, redukcji emisji szkodliwych zanieczyszczeń oraz zwiększeniu efektywności wykorzystywanej energii elektrycznej. Zrównoważone gospodarowanie energią z kolei wiąże się niewątpliwie ze zwiększonym wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii zapewniających bezpieczeństwo energetyczne a także dywersyfikację dostaw energii podtrzymujących i poprawiających jakość środowiska. Celem artykułu jest zaprezentowanie zróżnicowania krajów Unii Europejskiej pod względem działań podejmowanych w zakresie polityki energetyczno-klimatycznej wynikających z dyrektyw Unii Europejskiej. Materiały i metody: Na podstawie celów polityki energetycznej zaprezentowanej w dyrektywach UE wytypowano wskaźniki opisujące działania krajów członkowskich w tym zakresie. Następnie poddano je weryfikacji merytorycznej i statystycznej, pozostawiając 6 zmiennych. Zastosowanie metody Warda pozwoliło na utworzenie grup państw podobnych ze względu na politykę energetyczno-klimatyczną. Wyniki: Na podstawie celów polityki energetycznej zaprezentowanej w dyrektywach UE wytypowano wskaźniki opisujące działania krajów członkowskich w tym zakresie. Następnie poddano je weryfikacji merytorycznej i statystycznej, pozostawiając 6 zmiennych. Wnioski: Najkorzystniejszą sytuację pod względem efektów prowadzonej polityki klimatyczno-energetycznej można zaobserwować u dotychczasowych liderów Szwecji i Finlandii a także Estonii. Kraje Europy Środkowej, w tym głównie Polskę, charakteryzuje gospodarka wysokoemisyjna, której towarzyszą niskie nakłady na nowoczesne technologie przyjazne środowisku. Objawia się to między innymi wysokim stężeniem pyłów co wpływa na złą jakość powietrza, w których to kategoriach Polska ma jedne z najgorszych wyników w całej UE.
 
REFERENCJE (31)
1.
2020 Climate & Energy package, https://climate.ec.europa.eu/e...- climate-energy-package _pl: dostęp: 15.09.2022.
Google Scholar
 
 
2.
Bełdowicz, A., (2021). OZE rośnie najszybciej od 22 lat, Chiny światowym liderem. klimat.rp.pl, accessed: 21.10.2021.
Google Scholar
 
 
3.
Chalvatzis, K.,J., Ioannidis, A., (2017). Energy supply security in the EU: Benchmarking diversity and dependence of primary energy, Applied Energy, 207, s.465-476.
Google Scholar
 
 
4.
Cichosz, P., (2000). Systemy uczące się. Warszawa: WNT.
Google Scholar
 
 
5.
Commission Communication (COM(2018)773. A Clean Planet for all: A European strategic long-term vision for a prosperous, modern, competitive and climate neutral economy. Accessed:15.09.2022.
Google Scholar
 
 
6.
Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/406/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych. Accessed: 22.10.2022.
Google Scholar
 
 
7.
Decyzja Rady (UE) 2016/1841 z dnia 5 października 2016 r. w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, porozumienia paryskiego przyjętego na mocy Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, EUR-Lex - 32016D1841 - PL - EUR-Lex (europa.eu). Accessed: 15.11.2022.
Google Scholar
 
 
8.
Directive 2009/29/EC of the European Parliament and of the Council of 23 April (2009) amending Directive 2003/87/EC so as to improve and extend the greenhouse gas emission allowance trading scheme of the Community. Accessed: 22.10.2022.
Google Scholar
 
 
9.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/29/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE w celu usprawnienia i rozszerzenia wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych. Accessed: 22.10.2022.
Google Scholar
 
 
10.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/31/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie geologicznego składowania dwutlenku węgla. Accessed: 22.10.2022.
Google Scholar
 
 
11.
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniająca i w następstwie uchylająca dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (europa.eu). Accessed: 22.10.2022.
Google Scholar
 
 
12.
Elavarasan, R., M., Afridhis, S., Vijayaraghavan, R. R., Subramaniam, U., Nurunnabi, M. (2020). SWOT analysis: A framework for comprehensive evaluation of drivers and barriers for renewable energy development in significant countries. Energy Reports, 6, s.1838–1864. https://doi.org/https:/ /doi.org/10.1016 /j.egyr. dostęp:07.09.2022.
Google Scholar
 
 
13.
Energy Union Package -Communication from the Commission to the European Parliament, the Council, the European Economic and Social Committee, the Committee of the Regions and the European Investment Bank: A framework strategy for a resilient Energy Union with a forward-looking climate change policy, (2015), COM 80 final, European Commission.
Google Scholar
 
 
14.
European Commission. Communication from the commission to the European parliament, the Council, the European economic and social committee and the committee of the regions. A policy framework for climate and energy in the period from 2020 to 2030. https://eur-lex.europa.eu/lega... -content/EN/ALL/?uri= CELEX:52014DC0015. dostęp: 22.09. 2022.
Google Scholar
 
 
15.
European Environment Agency (EEA). Share of renewable energy in gross final energy consumption. https://ec.europa.eu/eurostat/ databrowser/ view/T2020_31/default/table dostęp: 09.09.2022.
Google Scholar
 
 
16.
Gokgoz, F., Guvercin, M., T. (2018). Energy security and renewable energy efficiency in EU, Renewable and Sustainable Energy Reviews, Vol. 96, s. 226-239.
Google Scholar
 
 
17.
Kassambara, A., (2017). Practical Guide To Cluster Analysis in R. STHDA, Mountain View.
Google Scholar
 
 
18.
Key figures on Europe (2021). Luxembourg, Publications Office of the European Union, p.65.
Google Scholar
 
 
19.
Kolasa-Więcek, A., Pisz, I. (2013). Wykorzystanie metody hierarchicznej w segmentacji państw europejskich w obszarze zasobów wodnych, Gospodarka Wodna, Nr 2, s. 61-63.
Google Scholar
 
 
20.
Komunikat komisji do parlamentu europejskiego, rady, europejskiego komitetu ekonomiczno-społecznego i komitetu regionów „Gotowi na 55”: osiągnięcie unijnego celu klimatycznego na 2030 r. w drodze do neutralności klimatycznej COM/2021/550 final https://eur-lex.europa.eu/lega...% 3A52021DC0550 dostęp: 21.10.2022.
Google Scholar
 
 
21.
Kyoto Protocol To The United Nations Framework Convention On Climate Change, kpeng.pdf (unfccc.int), dostęp 21.11.2022.
Google Scholar
 
 
22.
Mahjabeen, S. Z. A., Chughtai, S., Simonetti, B. (2020). Renewable energy, institutional stability, environment and economic growth nexus of D-8 countries. Energy Strategy Reviews, 29, 100484. https://doi.org/ https: //doi.org/ 10.1016/ j.esr.2020.100484.
Google Scholar
 
 
23.
Nations, U. (2015). Paris agreement. In Paris: Conference of the Parties to the United Nations Framework Convention on Climate Change.
Google Scholar
 
 
24.
Nowak, E., (2011). Zarys metod ekonometrii, Warszawa, PWN.
Google Scholar
 
 
25.
Prawo Unii Europejskiej. Prawo materialne i polityki, (2002). red. J. Barcz, PiPG, Warszawa, s. 526.
Google Scholar
 
 
26.
Raś, K., (2019). Zmiany w polityce klimatycznej Estonii, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, PiSM Bulletin, 167(1915), s. 2-4.
Google Scholar
 
 
27.
The roadmap for transforming the EU into a competitive, low-carbon economy by 2050, (2022), EUR-Lex - 52011DC0112 - PL - EUR-Lex (europa.eu), dostęp: 22.10.2022.
Google Scholar
 
 
28.
Wąs, A., Sulewski, P., Krupin, V., Popadynets, N., Malak-Rawlikowska, A., Szymańska, M., Skorokhod, I., Wysokiński, M. (2020). The Potential of Agricultural Biogas Production in Ukraine—Impact on GHG Emissions and Energy Production. Energies, 13(5755). https://doi.org/10.3390/en1321....
CrossRef
 
Google Scholar
 
 
29.
Wolf, T., Prawie cała energia elektryczna w Szwecji ma być z morza. Energetyka, dostęp 31.08.2022.
Google Scholar
 
 
30.
Li, X., (2005). Diversification and localization of energy systems for sustainable development and energy security, Energy Policy, 33(17), s. 2237-2243.
Google Scholar
 
 
31.
ZIELONA KSIĘGA Ramy polityki w zakresie klimatu i energii do roku 2030 GREEN PAPER A 2030 framework for climate and energy policies /COM/2013/0169 final, (2013), dostęp:15.09.2022.
Google Scholar
 
 
Udostępnij
Wyślij mailem
Indeksy
 
Indeks słów kluczowych
Indeks dziedzin
Indeks autorów
eISSN:2451-182X
ISSN:2083-3725
Journals System - logo
„Zwiększenie udziału zagranicznych recenzentów w czasopiśmie Economic and Regional Studies/ Studia Ekonomiczne i Regionalne - zadanie finansowane w ramach umowy Nr 583/P-DUN/2017 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę”.

„Digitalizacja czasopisma Economic and Regional Studies/ Studia Ekonomiczne i Regionalne – zadanie finansowane w ramach umowy Nr 819/P-DUN/2018 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę”.

© 2006-2024 Journal hosting platform by Bentus
Scroll to top