ARTYKUŁ ORYGINALNY
ZRÓŻNICOWANIE POZIOMU STAROŚCI DEMOGRAFICZNEJ POLSKI W UJĘCIU LOKALNYM
 
 
Więcej
Ukryj
1
The Warsaw University of Life Sciences Szkoła Głowna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
 
 
Data publikacji: 05-07-2018
 
 
Autor do korespondencji
Joanna Rakowska   

dr Joanna Rakowska, The Warsaw University of Life Sciences, The Faculty of Economic Sciences, The Department of European Policy, Public Finance and Marketing, Nowoursynowska 166, 02-787 Warszawa, Poland; phone: tel.: +48 22 59-34-060
 
 
Economic and Regional Studies 2016;9(2):13-23
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Przedmiot i cel pracy: Przedmiotem prezentowanej analizy jest starość demograficzna ludności Polski wg stanu na 31.12.2014r. Celem artykułu jest statystyczna i przestrzenna analiza zróżnicowania starości demograficznej populacji lokalnych w 2479 gminach (LAU2) w Polsce w oparciu o ilościowe dane wtórne z Banku Danych Lokalnych GUS. Materiały i metody: W badaniu wykorzystano wskaźnik udziału ludności w wieku starszym w ogólnej liczbie ludności, wskaźnik podwójnego starzenia oraz wskaźnik starości demograficznej według A. Sauvy. Wyniki: Wyniki wskazują, że 9% gmin jest w fazie starości demograficznej, a pozostałe 91% w fazie starości zaawansowanej wg skali ONZ. Udział osób starych (tj. 65+) w populacji zamykał się w przedziale od 7% do 39,3%, wskaźnik podwójnego starzenia od 2,9% do 20,8%, a wskaźnik starości wg A. Sauvy od 25,3 do 306,1. Jednostki lokalne, które cechują najniższe wartości zastosowanych miar stanowią grupę gmin "najmłodszych” wśród starych. Wnioski: Najstarsze gminy są usytuowane w Polsce Wschodniej, co czyni ją najstarszym regionem w Polsce. Tak zaawansowany proces starości jest głównym zagrożeniem dla rozwoju tych jednostek w przypadku, jeśli nie zostanie zrównoważony napływem egzogenicznego potencjału demograficznego.
 
REFERENCJE (42)
1.
Abramowska-Kmon A. (2011), O nowych miarach zaawansowania procesu starzenia się ludności. Studia Demograficzne, nr 1(159), s. 3-22.
 
2.
Bucher H., Mai R. (2005), Depopulation and its consequences for the regions of Europe. DG III – Social cohesion, Brussels.
 
3.
CARDI (2011), Global Ageing: an Overview. Centre for Ageing Research and Development in Ireland.
 
4.
Cieślak M. (1992), Demografia. Metody analizy i prognozowania, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
 
5.
Cieślak M. (2004), Pomiar procesu starzenia ludności. Studia Demograficzne, nr 2(146), s. 3-16.
 
6.
Ciura G., Szymańczak J. (2012), Starzenie się społeczeństwa polskiego. Infos, nr 12(126), Biuro Analiz Sejmowych.
 
7.
Długosz Z. (1998), Próba określania zmian starości demograficznej Polski w ujęciu przestrzennym. Wiadomości Statystyczne, nr 3.
 
8.
EC (2011), Demography Report 2010. Older, more numerous and diverse Europeans.
 
9.
EC (2015), The 2015 Ageing Report, Economic and budgetary projections for the 28 Member States (2013-2060). European Economy series, Brussels.
 
10.
Giannakouris K. (2008), Ageing characterises the demographic perspectives of the European societies. Eurostat “Statistics in Focus”, No. 72.
 
11.
Giannakouris K. (2010), Regional population projections EUROPOP2008: Most EU regions face older population profile in 2030. Eurostat “Statistics in Focus” No. 1.
 
12.
Holtzmann R. (2013), A Provocative Perspective on Population Aging and Old‐Age Financial Protection, Paper No. 7571, http://ftp.iza.org/dp7571.pdf (data dostępu: 19.08.2014).
 
13.
Holzer J. Z. (1964), Urodzenia, zgony a struktura ludności Polski. Warszawa.
 
14.
Jackson R., Howe N., Nakashima K. (2010), The Global Ageing Preparedness Index. Centre for Strategic and International Studies.
 
15.
Johnson M.L., Bengtson V.L., Coleman P.G., Kirkwood T.B. (2005), The Cambridge handbook of age and ageing. Cambridge University Press, United Kingdom.
 
16.
Káčerová M., Ondačková J., Mládek J. (2010), A Comparison of Population Ageing in the Czech Republic and the Slovak Republic based on Generation Support and Exchange. Moravian Geographical Reports, 4, t. 20, s. 26-38.
 
17.
Kijak R. J., Szarota Z. (2013), Starość. Między diagnozą a działaniem. Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich, Warszawa.
 
18.
Kinsella K. (2000), Demographic dimensions of global aging. Journal of Family Issues t. 21, nr 5, s. 541-558.
 
19.
Kulik T. B., Janiszewska M., Piróg E., Pacian A., Stefanowicz A., Żołnierczuk-Kieliszek D., Pacian J. (2011), Sytuacja zdrowotna osób starszych w Polsce i innych krajach europejskich. Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, tom 17, nr 2, s. 90-95.
 
20.
Kurek S. (2008), Typologia starzenia się ludności Polski w ujęciu przestrzennym. WN AP, Kraków.
 
21.
Kurkiewicz J. (red.) (2010), Procesy demograficzne i metody ich analizy. Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków.
 
22.
Lange M. (2008), Rynek pracy w obliczu starzenia się ludności Polski, W: Kowaleski J.T, Szukalski P. (red.), Starzenie się ludności Polski. Między demografią a gerontologią społeczną. Wyd. UŁ, Łódź.
 
23.
Lesthaeghe R.J., van de Kaa D.J. (1986), Twee demographische transities? W: Bevolking: groei en krimp, Van Loghum Slaterus, Deventer.
 
24.
Majdzińska A. (2014), Ekonomiczne następstwa zmian w strukturach ludnościowych w krajach Unii Europejskiej, Wiadomości Statystyczne, 10, s. 48-82.
 
25.
OECD (2005), Ageing Population: High Time for Action. Background paper prepared by the OECD Secretariat. www.oecd.org/employment/emp/34600619.pdf (data dostępu: 19.12.2014).
 
26.
Okólski M. (2005), Demografia. Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.
 
27.
Okólski M., Fihel A. (2012), Demografia. Współczesne zjawiska i teorie. Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa.
 
28.
Rakowska J. (2013), Klasyfikacje obszarów – kryteria, definicje, metody delimitacji. Studium metodyczno-statystyczne. Wydawnictwo Wieś Jutra, Warszawa.
 
29.
Rosset E. (1978), Démographie de la vielliesse. PAN Ossolineum, Wrocław.
 
30.
Rządowa Rada Ludnościowa (2011), Sytuacja demograficzna Polski. Raport 2010-2011. Warszawa.
 
31.
Sanderson W.C., Scherbov S. (2007), A new perspective on population aging. Demographic Research, nr 16, s. 27-58.
 
32.
Sanderson W.C., Scherbov S. (2008), Rethinking age and aging. Population Bulletin 63(4).
 
33.
Sanderson W.C., Scherbov S. (2010), Remeasuring aging, Science 329 (5997), s. 1287-1288.
 
34.
Sauvy A. (1966), Granice życia ludzkiego. PWN, Warszawa.
 
35.
Shoven J. (2007), New Age Thinking: Alternative Ways of Measuring Age, Thier Relationship to Labor Force Participation, Government Policies and GDP. NBER Working Paper. Cambridge, National Bureau of Economic Research.
 
36.
Shoven J., Goda G. (2010), Adjusting Government Policies for Age Inflation, W: Shoven J. (ed.) Demography and Economics. University of Chicago Press, Chicago, s. 162-168.
 
37.
Trzpiot G., Ojrzyńska A. (2014), Analiza ryzyka starzenia demograficznego wybranych miast w Polsce, Studia Ekonomiczne, nr 178/14, s. 235-249.
 
38.
UNFPA (b.r.), Population Ageing: Background Review. Technical and Policy Division. www.unfpa.org/webdav/site/global/shared/icpd/ageing.pdf (data dostępu: 19.12.2014).
 
39.
UNO (2009), World Population Ageing 2009. United Nations Department of Economic and Social Affairs, New York.
 
40.
UNO (2013), World Population Ageing 2009. United Nations Department of Economic and Social Affairs, Population Division, New York.
 
41.
Wierzchosławski S. (1999), Demograficzne aspekty procesu starzenia się ludności Polski. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, Zeszyt 1, Rok LXI, s. 19-56.
 
42.
Wolańska W. (2013), Przestrzenne zróżnicowanie starzenia się ludności Polski w latach 1995-2035. Acta Universitatis Lodziensis Folia Oeconomica 291, s. 249-263.
 
eISSN:2451-182X
ISSN:2083-3725
Journals System - logo
Scroll to top