ARTYKUŁ PRZEGLĄDOWY
ZRÓŻNICOWANIE ROZWOJU SPOŁECZNEGO GMIN WOJEWÓDZTWA
PODKARPACKIEGO
Więcej
Ukryj
1
Zakład Rachunkowości Rolnej, Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej
-Państwowy Instytut Badawczy, Polska
2
Wydział Ekonomii, Uniwersytet Rzeszowski, Polska
Data publikacji online: 31-03-2019
Autor do korespondencji
Karol Sołek
Zakład Rachunkowości Rolnej, Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej
- Państwowy Instytut Badawczy, ul. Świętokrzyska 20, ul. Świętokrzyska 20, Warszawa, Polska
Economic and Regional Studies 2019;12(1):45-55
JEL: R5
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Przedmiot i cel pracy: Celem badań była próba określenia zróżnicowania rozwoju społecznego wszystkich
gmin na terenie województwa podkarpackiego w dwóch okresach badawczych 2003 i 2013 roku. Materiały i metody: Badaniom poddano wszystkie gminy z terenu województwa podkarpackiego, zastosowano
wskaźnik rozwoju społeczności lokalnych LHDI. Do pogrupowania gmin w klasy wykorzystany
został wzór, oparty na wielowymiarowej analizie porównawczej Taksonomiczny Miernik Rozwoju
Hellwiga. Dobór zmiennych diagnostycznych dokonany został w oparciu o literaturę przedmiotu, zgodnie
z przyjętą koncepcją rozwoju lokalnego. Przy podziale obiektów wykorzystano średnią i odchylenie
standardowe TMR. Wyniki: Zauważa się pozytywny proces spadku liczby gmin z najniższej klasy o dwie jednostki. Jednocześnie
spadła liczebność czterech gmin z dwóch najlepiej rozwiniętych pod względem społecznym
grup, na rzecz wzrostu liczebność gmin o przeciętnym poziomie rozwoju. Gminy, które od lat utrzymują
pozycję najsilniejszych społecznie w regionie to gmina miejska Krosno, Boguchwała. Największy wzrost
na przestrzeni badanych lat zanotowała gmina miejska Rzeszów, Trzebownisko, Przemyśl oraz Ostrów. Wnioski: Z analizy wskaźnikowej wynika, że województwo się rozwija. Jednak rozwój ten jest bardzo
zróżnicowany w poszczególnych gminach. Najszybszy rozwój społeczny dokonuje się w rejonie centralnym
i północno-zachodnim Podkarpacia.
REFERENCJE (13)
1.
GUS (2014). Bank danych Lokalnych. Warszawa: GUS.
2.
Hellwig, Z. (1968). Zastosowanie metody taksonomicznej do typologicznego podziału krajów ze względu na poziom ich rozwoju oraz zasoby i struktur wykwalifikowanych kadr. Przegląd Statystyczny, 15(4), 307–327.
3.
Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi (2014). Program Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. Warszawa: Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
4.
Ministerstwo Spraw Zagranicznych (2014). Polskie 10 lat w Unii. Warszawa: Ministerstwo Spraw Zagranicznych.
5.
Kosiedowski, W. (2008). Zarządzanie rozwojem regionalnym i lokalnym. W: Z. Strzelecki (red.), Gospodarka regionalna i lokalna (s. 233-240). Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
6.
Parysek, J.J. (1997). Podstawy gospodarki lokalnej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
7.
PBPP w Rzeszowie (2008). Prognoza oddziaływania na środowisko projektu - STRATEGII ROZWOJU WOJEWÓDZTWA – PODKARPACKIE 2020. Rzeszów: PBPP.
8.
Regionalne Obserwatorium Terytorialne Departament Strategii i Planowania Przestrzennego (2013). Diagnoza sytuacji społeczno-gospodarczej województwa podkarpackiego aktualizacja strategii rozwoju województwa podkarpackiego na lata 2007-2013. Rzeszów: Urząd Marszałkowski Województwa Podkarpackiego.
9.
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia powiatów, Dz. U. 1998 nr 103 poz. 652.
12.
Strzelecki, Z. (red) (2008). Polityka regionalna i lokalna. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
13.
Woźniak, M.G. (2008). Wzrost gospodarczy, Podstawy teoretyczne. Kraków: Wyd. AE.